Yıllardan sonra ilk kez sessiz bir gün geçirmişti

AHH CAN AHH....

Yıllardan sonra ilk kez sessiz bir gün geçirmişti.Sabah Can’ı henüz dört yaşında olmasına rağmen anaokuluna göndermenin iyi bir fikir olmadığını düşünmesine rağmen,artık bu fikri aklından tamamen silmişti.Saatin 5’e yaklaşması Can’ı alma vaktinin de yaklaştığını hatırlatıyordu.Üzerine mantosunu giydi ve kapının üzerinde asılı olan anahtarları aldı. Kapıyı kilitleyip , arabaya doğru ilerledi.Yollar sonbaharın geldiğini ıspatlamaya çalışan kuru yapraklarla doluydu.Yol boyunca Can’ın yapmış olduğu yaramazlıklara bahane aradı.Eğer kavga ettiyse , “affedersiniz ben ona evde sorarım deyip, sıkı bir sopa çekecekti”.Ama kızların çantasına su doldurduysa ,meydan dayağı iyi sonuç verebilirdi.Bütün bu planlarla kafasını allak bullak olmuşken,duvarları çocukların boyamış olduğu resimlerle dolu anaokulu binası göründü.Okulun önünde anlam veremediği bir kalabalık vardı.Aklına gelen ilk şey Can’ın kavga etmiş olabileceğiydi.Arabadan inip hızla kalabalığa doğru ilerledi.Adeta gözleri yuvalarından fırladı.Olanlara bir türlü inanamıyordu. Herkes Can’ın etrafına toplanmış ,kimisi yanağını sıkıyor,kimisi saçını okşuyordu.Zavallı Can ise bu işkenceden kendini kurtarabilmek için etrafına yumruklarını savuruyordu.Anne Cidal Hanım şaşkınlıkla oğlunu kucağına aldı. Oğlunun ilk günden okuldan atılacağını tahmin ederken , karşılaştığı manzara sonucunda sara nöbetine tutulmuş gibi titredi.Etrafında toplanmış olan çocuklara ve öğretmenlere şaşkın şaşkın bakarken, arka taraftan biri;

_ Şeyy...Çok tatlı dedi.

Cidar Hanım ürkek bir sesle;

_Yaa..Tabii..diye karşılık verdi.

Ardından tek kelime bile etmeden arkasını dönüp,Can ile birlikte arabaya bindi.Eğilip Can’ı öpmekten kendini alamamıştı.Can sinirle;

_Yapma şunu! diye bağırdı.

İçinden bu çocuk kendini sevdirmek için acaba ne yaptı diye düşündü.İlk defa oğluyla iftahar ediyordu. Bu duyguyu daha önce hiç yaşamamıştı.

Eve, geldiği yoldan dönerken tek kelime bile etmeden sadece düşündü.Ama sanki bu işte bir iş vardı.Yıllardır mahallenin sevilmeyen , söz dinlemeyen çocuğu nasıl olurda bu anaokulunda büyük ilgi toplar diye düşünmekten kendini bir türlü alamıyordu.Neden böyle sevgi yağmuruna tutulduğunu oğluna sorsa mutlaka bağırırdı.En iyisi oğluyla aynı sınıfta okuyan yan komşuları Böke’nin annesi Zinet Hanımı aramaktı.Arabadan inip,Can ile birlikte kapıya doğru ilerledi.Titreyen elleriyle anahtarı deliğe soktu.Kapıyı açıp doğruca telefona doğru ilerledi Tek kelime bile etmeden telefonun tuşlarını çevirdi..

_Alo!Zinet Hanım iyi günler.Rahatsız ediyorum ama...

_Yoo... Buyrun Cidar Hanım bir şey mi oldu?

_Şeyi sorucaktım. Biliyorsunuz bugün Can’ın okulundaki ilk günüydü.Ben mutlaka bir sürü şikayetle karşılaşırım sanıyordum ama bir de baktım herkes Can’ın etrafında toplanmış, onu seviyorlardı.Acaba sizin Böke bunun sebebini biliyor mu?

_Bunu niye Can’a sormuyorsunuz?

_Olmaz ona sorarsam mutlaka bağırıp çağarır.

_Böke şimdi evde değil ama ben olsam bunun nedenini Can’a sorardım.

_Bakın bana mutlaka bağırır

_Bir deneyin bakalım benim hatırım için.

_Pekala Zinet Hanım bunu sizin için yapacağım.

_İyi akşamlar.

Telefonu kapatırken endişe dolu olduğu gözlerinden okunuyordu.Usulca Can’a doğru baktı.Can’ın da kendisine doğru bakıyor olması bir tür cesaret verdi ve Can’a doğru ilerledi.Can, annesinin onunla konuşmak istediğini anladı ve yüzünde anlamlı bir tebessüm oluştu. Cidar Hanım;

_Oğlum sana bir şey sorucam.

_Tabii anneciğim.

_Annecim mi?Oğlum sana neoldu?

_Benimle ilk defa oturup konuşuyorsun bırakta anneciğim diyeyim.

Bu sözle birlikte Cidar Hanım iradesi dışında Can’ı kollarına aldı.Gerçekten de onunla oturup konuşmayı hiç denememişti.Bu arada Can annesine dönerek;

_Anne bana sormak istediğin şey neydi?dedi.

_Sadece bugün niye herkesin senin saçını okşayıp, yanağını sıktığını sorucaktım.

_Hee.. Sadece kızların çantasına su doldurup,aptal bir çocuğun burnunu kanattığım için ablalar bana en nefret ediceğim şeyi sordular, bende; “Sizler tarafından sevilmek”dedim ve hepsi beni bir anda mıncıklamaya başladı.

_Nee?

Münteha Arabalı